Burun, insanlara koklama kabiliyetini sunan bir organdır ve ayrıca yüzün tam orta noktasında bulunur. Kokuysa, atmosferdeki uçucu moleküllerin fark edilmesi neticesi meydana gelen duyusal bir tecrübedir. İnsanlar, burunlarında bulunan koku reseptörleri ile farklı kokuları alırlar.
Parfümse, genel olarak güzel kokulu ve içerisinde uçucu yağlar bulunduran bir sıvıdır. Parfümler, güzellik ve bireysel bakım malzemeleri olarak tercih edilir ve genel olarak cilt üstüne ya da kıyafetlere uygulanır.
Parfüm kullanımı, tarih süresince farklı uygarlıklarda yaygın olarak yer almıştır. Antik Mısır ve Mezopotamya gibi eski dönemlerde, dini törenlerde, bireysel bakımda ve sosyal faaliyetlerde tercih edilmiştir. Bilhassa Antik Yunan ve Roma zamanlarında parfüm çok daha yaygın bir hal almıştır ve değişik kokular sosyal statünün bir belirteci şekline gelmiştir. Parfüm kullanımı, tarihsel belgelerde belli zamanlardan itibaren gözlemlenebilir fakat tam anlamı ile ne zaman başladığı hakkında net bir bilgi yoktur.
Antik çağ uygarlıklarında, parfüm son derece yaygın bir kullanım alanına sahiptir ve farklı amaçlar için kullanılırdı. Mesela, Sümerler, Babil, Mısır ve Luviler gibi devletlerde parfümler, dini törenlerde kullanılmanın yanı sıra sağlık için de kullanılan önemli bir faktör olmuştur.
Sağlık alanında parfümler, antiseptik nitelikleri sebebi ile yaraların tedavisini yapmak ve cilt iltihaplarına engel olmak için kullanılırdı. Ayriyeten, bu uygarlıklarda kokular, bireysel güzellikte de çok fazla kullanılırdı. Mesela, Mısır’da parfümler, gündelik kişisel hijyen alışkanlıklarının olmazsa olmazıydı ve Mısırlılar, bilhassa da soylu kişiler, hoş kokular ile bedenlerini ve saçlarını güzel göstermek için farklı parfümler tercih ederlerdi. Dini törenlerde de kokular, tanrılara adak verme ya da ibadetler esnasında tercih edilen bir unsurdu. Dolayısı ile Antik dönem uygarlıklarında parfüm, dini, sağlık ve güzellik işlemlerinde çok amaçlı bir biçimde kullanılan mühim bir ürün olarak kabul görüyordu.
Antik dönem uygarlıklarında parfümün neden bu derece yaygın olduğu konusunun temelinde birkaç etken bulunmaktaydı:
Dini Törenler ve Ritüeller: Antik dönem uygarlıklarında dini düşünceler ve uygulamalar, gündelik hayatın mühim bir bölümünü meydana getiriyordu. Parfümler, tanrılara sunulmuş adakların bir bölümü olarak tercih edilirken, ibadetler esnasında de yer verilirdi. Bu sebepten dolayı, dini etkinlikler için parfüm son derece yaygın bir kullanıma sahipti.
Sağlık ve Temizlik: Antik dönemde, kişisel temizlik ve sağlık hususunda bilinç son derece mühimdi. Parfümler, antiseptik nitelikleri olduğu düşünülen bitki özleri bulunduruyordu ve bu sebepten yaraları iyileştirmek ya da cilt sorunlarına engel olmak için tercih ediliyordu.
Sosyal Statü ve Güzellik: Parfüm, o zamandaki sosyal statünün bir işareti şeklini almıştı. Bilhassa soylu ve zengin kişiler, hoş kokular ile bedenlerini süslemek için farklı parfümler tercih ederlerdi. Ayriyeten, parfüm kullanımı insanın kendi bakımına gösterdiği özeni de simgeliyordu.
Bu etkenlerin bir araya gelmesi, antik dönemde parfüm kullanımının yaygınlık göstermesini açıklar haldedir. Parfüm hem dini hem de dünyadaki hayatın farklı açılarında mühim bir rol almıştır.
Mesela, Mısır’da kokular, dini uygulamalarda tanrılara adanmak üzere tercih edilirdi ve mumyalama aşamasında da sıklıkla yer verilirdi. Mumyalama aşamasında, ölülerin vücutları muhafaza edilirken ayrıca tanrılara güzel kokular sunmak için farklı parfümler ve aromatik yağlar tercih edilirdi. Bu parfümler, mumyalama aşamasındaki mühim noktalar arasında kabul görürdü ve ölümden sonraki hayatın bir hazırlığı olarak düşünülürdü.
İşte parfüm antik çağlarda da günümüzde olduğu gibi geniş bir kullanım alanına sahipti. İnsanlar günümüzde olduğu gibi antik çağlarda da güzel kokulara ilgi duymuş ve parfümleri pek çok alanlarda tercih etmişlerdi.
